روانشناسی
عالیه امینی؛ حسین کارشکی؛ مریم بردبار
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌ای سرسختی تحصیلی در رابطه میان احساس تعلق و امید تحصیلی در دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم شهر مشهد صورت پذیرفت.
روش‌شناسی: پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده، توصیفی به شیوه همبستگی و از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزانی بود که در سال تحصیلی 1400-1401 ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌ای سرسختی تحصیلی در رابطه میان احساس تعلق و امید تحصیلی در دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم شهر مشهد صورت پذیرفت.
روش‌شناسی: پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده، توصیفی به شیوه همبستگی و از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزانی بود که در سال تحصیلی 1400-1401 در رشته‌های نظری در دوره دوم متوسطه شهر مشهد مشغول به تحصیل بودند. حجم نمونه طبق پیشنهاد کلاین 322 نفر تعیین و به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس امید تحصیلی (Shegefti & Samani, 2011)، مقیاس احساس تعلق به مدرسه (Brew et al., 2004) و مقیاس سرسختی مرتبط با مدرسه (Cole et al., 2004) بود. داده‌ها به کمک روش‌های ضرایب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری در نرم‌افزار‌های SPSS و AMOS تحلیل شدند.
یافته‌ها: میان تمام مولفه‌های احساس تعلق به مدرسه، سرسختی تحصیلی و امید تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین احساس تعلق به مدرسه اثر مثبت و معناداری بر سرسختی تحصیلی و امید تحصیلی دارد. علاوه بر آن سرسختی تحصیلی نیز اثر مثبت و معناداری بر امید تحصیلی داست (01/0>p). در نهایت اثر غیرمستقیم احساس تعلق به مدرسه بر امید تحصیلی به واسطه سرسختی تحصیلی نیز تایید شد (01/0>p).
بحث و نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد احساس تعلق به مدرسه به صورت مستقیم و نیز به صورت غیر مستقیم و از طریق سرسختی تحصیلی پیش‌بینی کننده مثبت و معنادار امید تحصیلی دانش آموزان است. دانش‌آموزان با احساس تعلق بالا نسبت به مدرسه به جهت برخورداری از حمایت اجتماعی و دسترسی به منابع فکری-عملی بیشتر در دو بعد تفکر امید تحصیلی بهتر عمل می‌کنند. همچنین این افراد به موجب تجربه هیجانات مثبت از سرسختی تحصیلی بالاتری برخوردارند، که این ویژگی نیز به سبب افزایش قدرت پیش‌بینی، چالش‌پذیری وتعهد بر امیدواری تحصیلی دانش‌آموزان اثرگذار است. نتایج این پژوهش نشان دهنده اهمیت احساس تعلق و سرسختی تحصیلی در شکل گیری امید تحصیلی است و ضرورت ایجاد بستر مناسب برای افزایش تعلق دانش‌آموزان به مدرسه را خاطر نشان می‌سازد.
روانشناسی
فریبا قلعه نوی؛ سید امیر امین یزدی؛ حسین کارشکی؛ مریم بردبار
چکیده
هدف: یکی از مهم‌ترین ابعاد تفکر، تفکر علمی است که می‌تواند نقش موثری در بهبود وضعیت‌های تحصیلی دانش‌آموزان داشته باشد. بنابراین، هدف این مطالعه هنجاریابی و اعتبارسنجی ابزار سنجش تفکر علمی در دانش‌آموزان ایرانی بود.روش: این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه پژوهش همه دانش‌آموزان دوره متوسطه ...
بیشتر
هدف: یکی از مهم‌ترین ابعاد تفکر، تفکر علمی است که می‌تواند نقش موثری در بهبود وضعیت‌های تحصیلی دانش‌آموزان داشته باشد. بنابراین، هدف این مطالعه هنجاریابی و اعتبارسنجی ابزار سنجش تفکر علمی در دانش‌آموزان ایرانی بود.روش: این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه پژوهش همه دانش‌آموزان دوره متوسطه شهر مشهد در سال تحصیلی 400-1399 بودند. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران و با 10 درصد ریزش 648 نفر محاسبه که این تعداد با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه تفکر علمی Liang et al (2006) بود و داده‌های حاصل از آن با روش تحلیل عاملی تاییدی در نرم‌افزار SPSS 26 تحلیل شدند.یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که از میان 24 آیتم پرسشنامه تفکر علمی، شاخص روایی محتوایی همه آیتم‌ها به دلیل بالاتر از 70/0 تایید و فقط نسبت روایی محتوایی 4 آیتم به دلیل پایین‌تر از 50/0 نامناسب بود که این آیتم‌ها مورد بازبینی و اصلاح قرار گرفتند. همچنین، پرسشنامه تفکر علمی دارای 24 گویه در 6 مولفه استفاده از روش‌های علمی، استفاده از نظریه‌ها و قوانین علمی، بسترهای اجتماعی و فرهنگ، خلاقیت و تصویرسازی، مشاهده و استنباط و ممارست بود؛ به‌طوری که بار عاملی همه آیتم‌ها بالاتر از 60/0، میانگین واریانس استخراج‌شده همه مولفه‌ها بالاتر از 50/0 و پایایی کرونباخ و ترکیبی همه مولفه‌ها بالاتر از 70/0 قرار داشت. علاوه بر آن، پایایی کل پرسشنامه تفکر علمی با روش آلفای کرونباخ 86/0 و با روش ترکیبی 93/0 به‌دست آمد.نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که ابزار سنجش تفکر علمی در دانش‌آموزان دارای اعتبار مناسبی می‌باشد و متخصصان و برنامه‌ریزان آموزشی می‌توانند از این ابزار برای اندازه‌گیری سطح تفکر علمی دانش‌آموزان استفاده و بر اساس مولفه‌های آن برنامه‌هایی برای بهبود و ارتقای تفکر علمی طراحی و اجرا نمایند.
